Merhaba ben Esin.34 yaşında, moda tasarımcısıyım. İlk kanser teşhisimi 26 yaşında tiroit kanseri olarak aldım. Çevremde hiç kanser tanısı almış birey yoktu. Zaten tiroit kanseri de tedavi süreci kolay bir kanser türüydü. Doktorum kanser olduğumu dile getirmemiş, korkulacak bir şey yok yorumunda bulunmuştu. Fakat dolaylı yoldan kanser olduğumu öğrenmek beni daha da korkutmuştu. Kanser kelimesiyle tanışmış olmam beni bedenime karşı daha duyarlı yapmıştı. Bu sebeple sol mememdeki kitleyi de kendi kendimi muayyene ederken kolayca fark edebilmiştim… Kimseye haber vermeden tek başıma, meme üzerine uzman bir cerraha gittim ve ultrason çektirdim. Şüpheli hücreler olduğundan biyopsi istendi. Artık durumu ailemle paylaşmamın zamanı gelmişti. Çok çabuk yapılan biyopsi, Mr gibi tetkikler sonucunda kanser olduğum kesinleşmişti.
Henüz 30 dahi olmamışken 28 yaşımda ikinci kez kanser tanısı almıştım. Tiroit kanserinde iyileştiğimi görmüş olmam kansere karşı olan ön yargılarımı yıkmıştı. Fakat meme kanseri tedavisi benim için çok daha farklı bir süreç olacaktı. Aklımda tedaviye karşı bir sürü soru işareti vardı. Ta ki tüm tedavi sürecim boyunca yoluma ışık tutan, onkolojik meme cerrahımla tanışana dek…
Doktorumla yaklaşık bir buçuk saat süren ilk görüşmemden sonra artık meme kanserimin türüne, uygulanacak tedavi prosedürüne dair her şeyi biliyordum. Tedaviye dair her şeyi öğrenmiş olmam, iyileşmek için motive etmişti beni. Ameliyat, kemoterapi, radyoterapi gibi süreçler her zaman günlük güneşlik olmasa da benim için genel olarak kolay geçti diyebilirim… Çünkü bu sürecin geçici olduğuna ve o an yaşadığım zorlukların ertesi gün son bulacağına inanıyordum. Genelde her sabah bir öncekinden daha güneşli ve umutlu oluyordum… Tüm süreç boyunca da doğa benim en büyük motivasyon kaynağım olmuştu…Yürüyüşten, pikniğe, açık hava sinemasından uzun arkadaş sohbetlerine yeşilin kalbinde geçirdiğim her an adeta şifa bulmama yardımcı oluyordu…
Kanser hikayemdeki en büyük bir başka motivasyon kaynağım ise Kanser Savaşçıları Derneği oldu. Burada artık yalnız olmadığımı görmem, kanser yükünün paylaştıkça hafiflediğini keşfetmemi sağladı. Halen akıllı ilaç ve hormon tedavim devam ediyor ve ben halen tasarlamaya, üretmeye, hayal kurmaya devam ediyorum…