Benim Hikayem Seliz

Benim adım Seliz. 07.01.1981 Ordu doğumluyum. 2006 yılında eşimle tanışıp Avusturya’ya yerleştim. 12 ve 14 yaşında iki prensese ve 4 yaşında bir oğula (köpeğim) sahibim. Meme kanseriyle 2019 yılında tanıştım. O an söylenenler tokat gibi çarptı yüzüme… Birden kendimi bir koşuşturma içinde buldum. Randevular, girilen sayısız makinalar ve ameliyatlar…

04.04.2019 da mastektomi ameliyatı ve eş zamanlı olarak silikon operasyonu oldum. Vücudumdan %100 temizlendiği fakat 31 lenfimin alındığı bilgisi verildi. Kemoterapi sürecini beklerken vücudum silikonu kabul etmedi ve çıkartıldı. Yerine expander koyuldu. Kemoterapi almak için port takıldı. 4+4 kemoterapi ve 31 kür radyoterapi aldım. Daha sonra tekrar silikon denedim ancak yine olmadı. 1 sene memem olmadan bekledim ve daha sonra 8 saatlik bir operasyonla karın dokularından meme yapıldı.

Şu an çok rahatım ve iyi ki yaptırmışım diyorum. Anlattıklarım aslında benim hikâyemin tedavi sürecine dairdi. Bence asıl önemli olan kısmı benden aldıkları ve kazandırdıklarıydı. Bu tanıyla birlikte yaşantım içinde benimle olan ve olmayan insanlar arasında ayrım yapmak durumunda kaldım. Meğer çok kişi aslında hayatımda değilmiş…

Daha sonra boşalan o yerleri benim sürecime ortak olanları ekledim. Benimle aynı kaderi paylaşan canlar girdi hayatıma. Eskiden annem tanımadığın insanlara güvenme derdi. Ama ben tanımadığım insanların bana verdiği değeri tanıdıklarım da bulamadım. O hiç tanımadıklarım ilaç oldu yarama…

Beklentisiz bir sevgiyi tanıdım. Ardından yolum Filiz arkadaşımla kesişti. Kansersiz hayatlar grubunun moderatörlüğüne başladım. Yaralı yürekleri dinledim, merhem olmaya çalıştım…

Doktorlarla hastaları buluşturduk. Farkında olmadan bir aile olduk aslında hem de kocaman bir aile…

Bazen kansere teşekkür etmek istiyorum. Belki de kanser benim için bir sınavdı. Tevekkül ettim ve sabrettim. Şu an 6 aylık kontrollerdeyim ve hormon terapi ile yoluma devam ediyorum.

Kanserle bazı şeylerin daha iyi farkına vardım. Benim hikayemin de bazı hayatlara ilham olmasını isterim.

Umarım hepsi sizin için bir tavsiye niteliğindedir:

• 1. Kendinizi sevmekle başlayın işe, çünkü siz kendinizi sevmezseniz başkası sizi sevmiyor.
• 2. Hayır demeyi öğrenin. İstemediğiniz bir şeyi başkası istiyor diye lütfen yapmayın.
• 3. Dolabınızda en güzel giysilerinizi bekletmeyin! En güzel yemek takımlarımızı kendiniz kullanın! (Unutmayın ki sabaha çıkacağımızın garantisi yok)
• 4. Kendinizi ve sevdiklerinizi daha çok sevin.
• 5. Eviniz bırakın kirlensin! Evlatlarınız ile daha çok vakit geçirin!
• 6. Sözün özü kendinizi bulun. Hayatınızda bir kazı çalışması yapın ve kendinizi nerede, hangi yaşta unuttuysanız bulun ve tekrar birlikte büyüyün. Herkesten çok kendimi seviyorum ve bu hastalığın bana öğrettiklerine şükrediyorum.

Hepinizi sağlıkla kucaklıyorum.